Henk Peeters Nederlands, 1925-2013

Henk Peeters (1925-2013) was met name wat betreft de organisatie het meest actieve lid van de Nederlandse nulgroep. Hij legde de internationale contacten, organiseerde de internationale ZERO (nul) tentoonstellingen in het Stedelijk Museum Amsterdam en schreef over kunsttheorie. Hij was ook degene die voor het eerst actief deelnam aan internationale tentoonstellingen met kunstenaarsgroepen als het Duitse ZERO, het Italiaanse azimut en met kunstenaars als Yves Klein, Yayoi Kusama en Lucio Fontana. Hij startte het (utopische) project "nul op zee", met meer dan vijftig deelnemende kunstenaars uit meer dan tien landen. Hij is zijn hele werkzame leven trouw gebleven aan het fundamentele concept van de nulbeweging.

Peeters wilde zijn kunstwerken gebruiken om de kijker bewust te laten worden van zijn omgeving; hij wilde als het ware een sensitieve bewustwording bewerkstelligen. De materialen die Peeters voor zijn werken selecteerde, hadden vaak een zeer tactiele aantrekkingskracht, terwijl hij tegelijkertijd een zekere onaanraakbaarheid creëerde; zo plakte hij kaarsenhouders achter plasticfolie, of plaatste hij watten achter gaas. Ook gebruikte hij vuur op doeken, waarbij sporen van de dikke rook achterbleven, of hij brandde gaten in plastic, de zogenaamde "pyrografieën". Met deze vaak witte werken was hij visueel nauw verbonden met de Duitse ZERO-kunstenaars, maar er was ook een duidelijke relatie met het Nouveau Réalisme.

Peeters gebruikte ready-mades, die hij in goedkope winkels kocht en in het kunstwerk isoleerde. Hierbij had hij een voorkeur voor moderne, schone, industriële materialen zoals plastic en nylon. Hij zei ooit: " Met mijn werk heb ik altijd gewild dat het er net zo fris uitzag alsof het bij de HEMA lag. Het moest niet het verkunstelde hebben… Artistieke watten hoefde ik niet."

Henk Peeters werkte ook met natuurlijke processen zoals licht- en waterreflecties, en met ijs, regen, sneeuw en mist. Kunst en leven zouden onlosmakelijk met elkaar verbonden moeten zijn en zo werd Henk Peeters in 1961 zelf een kunstwerk, toen Piero Manzoni hem als een kunstwerk bestempelde, gecertificeerd en gesigneerd door de Italiaanse kunstenaar.