Charles Popelier | Suelo. Nada Más.
"Gisteren de twee werken, blauwe, witte, op een spieraam gezet en ze zien er goed uit. Nu ben ik bezig met een grote collage waarbij het is of ik de ruwe edelsteen die op het atelier ligt terug in de aarde stop. Zo zoek ik naar plekken waar 'iets' is, en die zichtbaar te maken, soms door ergens over te schilderen en zo zichtbaar te maken wat er onder zit. Dan zie ik dat mijn werk niet lineair verloopt, maar cilindrisch. Dingen komen terug, soms letterlijk door eerdere stukken schilderij weer als collage te gebruiken, maar telkens anders en voor mij nieuw. Zo ontstaan de werken die er altijd al waren (in mij) maar nog niet gezien. Soms kan een gedicht ook zoiets teweeg brengen zoals dit gedicht van Pedro Salinas: Suelo. Nada más. Wat me een mooie titel voor de tentoonstelling lijkt.
Het gaat als volgt: Suelo. Nada más. Grond. Niets meer.
Grond. Niets meer.
Grond. Niets minder.
En dat moet genoeg voor je zijn.
Want op de grond steunen je voeten,
op je voeten het rechte bovenlijf,
op je bovenlijf het vast beraden hoofd,
en daar, onder de hoede van het voorhoofd,
de pure idee en op de pure idee
de dag van morgen, de sleutel
- morgen - van het eeuwige.
Grond. Niets meer of minder.
En dat moet genoeg voor je zijn.
Dit zat de hele tijd in mijn hoofd, en ik dacht, ik stuur het je toe, misschien kun je er iets mee. Afijn, op naar het atelier en de kwast weer in de verf gedoopt.
Met groet, Charles"
Charles Popelier - 'Suelo. Nada Más.' is gelijktijdig te zien met de tentoonstelling Jan Commandeur.
