Ben Akkerman

De ontwikkeling van Akkermans kleine oeuvre voltrok zich even bedachtzaam als resoluut. Als tiener al, tekende en schilderde hij Twentse boerderijen, watermolens en landschappen. Gedurende de vroege jaren zestig kenmerkte zijn figuratie zich door klare lijnen, opnieuw ingegeven door zijn liefde voor het Twentse landschap en architectonische structuren. Gedurende de tweede helft van de jaren zestig wordt dit constructieve element dominant en is er uiteindelijk amper nog sprake van naturalisme. 

Het jaar 1973 markeerde voor Akkerman de overgang naar een radicale abstractie. Het was bovendien het jaar van nieuwe contacten, kansen en de aansluiting bij een indrukwekkende internationale context. Directeur Edy de Wilde van het Amsterdamse Stedelijk Museum, bevriend kunstenaar Jan Dibbets en Geert van Beijeren van de Amsterdamse galerie Art & Project speelden hierin een sleutelrol. Het jaar ging van start met een solotentoonstelling in het Stedelijk Museum. In de navolgende jaren werd Akkerman talloze malen getoond bij Art & Project in de rijke context van John Baldessari, Daniel Buren, Hanne Darboven, Sol Lewitt en Robert Ryman.

Werk van Ben Akkerman is opgenomen in de collecties van onder andere Museum Boijmans Van Beuningen, Rotterdam, Kunstmuseum, Den Haag en Rijksmuseum Twenthe, Enschede. Zijn werk is tweemaal bekroond met de Gerard ter Borch-prijs van de provincie Overijssel (1957, 1963) en hij ontving de PC Kunstprijs (1994). Na zijn pensionering als ambtenaar bij de gemeente Enschede in 1982, was hij van 1984 tot 1992 begeleider bij de Haarlemse Ateliers '63.

Een geïllustreerde catalogus met een essay van Antoon Melissen is te koop.

5 - 20 december 2024

 Zaterdag 14 december, 15 uur:

lezing over het werk van Ben Akkerman door Antoon Melissen

Op zaterdag 7 december sluit de galerie om 16 uur