Ronald Zuurmond Nederlands, 1964

Werken
  • Ronald Zuurmond, Lisdodden (Winterlicht), 2021
    Lisdodden (Winterlicht), 2021
  • Ronald Zuurmond, Detail of a larger world (Raster II), 2020
    Detail of a larger world (Raster II), 2020
  • Ronald Zuurmond, Small piece of the universe, 2020
    Small piece of the universe, 2020
  • Ronald Zuurmond, Study for nothingness no.4, 2020
    Study for nothingness no.4, 2020
  • Ronald Zuurmond, Study for nothingness no.7, 2020
    Study for nothingness no.7, 2020
  • Ronald Zuurmond, Voorbijgaan, 2020
    Voorbijgaan, 2020
  • Ronald Zuurmond, Raster I, 2019/20
    Raster I, 2019/20
Biografie

Het zoeken naar het beeld is het handschrift van Ronald Zuurmond (*1964). De dingen die hij schildert zijn er al. Hij hoeft ze alleen maar te zien, achteloos, vanuit de ooghoeken. Ze zijn een soort aanleiding, een begin. De rest is hard werken en overwegen. Je zou die manier van schilderen kunnen vergelijken met het werk van de dichter. De eerste regel van een gedicht is een cadeauregel, de rest is zwoegen. Trial and error. De vergelijking met de dichter geldt ook in andere zin. Net als de dichter zich een vorm kiest, zo kiest Zuurmond het schilderij. Zo'n keuze is een beperking waarbinnen de mogelijkheden zich ontvouwen. De vrijheid ervaar je in beperking, dat is de paradox van de vorm. Wat het sonnet is voor de dichter, is het schilderij voor hem. Ronald Zuurmond is een schilder die altijd opnieuw uit moet zoeken hoe hij het moet doen. Elk doek is een opstap naar het volgende, in zekere zin haken de schilderijen in elkaar. "Als je tegen een muur aanloopt, moet je het nog een keer doen. Pas dan weet je het zeker. En op het moment dat je iets zeker denkt te weten, is het weer voorbij."

 

Een woord dat in een gesprek met Ronald Zuurmond om de haverklap opduikt, is ruimte. Die ruimte schept hij in technische zin door laag op laag te schilderen, vaak over eerder mislukte schilderijen heen, en hier en daar de verf weer weg te schrapen. Alsof hij een gordijn wegtrekt. Dat gebeurt met een zekere snelheid die belangrijk is om de nodige afstand tot het doek te bewaren. De ruimte in het schilderij strekt zich voor hem uit van voor naar achter, veel meer dan van links naar rechts. De dingen die hij schildert moeten bewegen in die ruimte, zowel in het platte vlak als in de diepte. "Je moet tegelijk een doorkijk hebben en een weerstand voelen waartegen het oog opbotst. De ruimte is voor mij zowel fysiek als psychologisch. Je moet als kijker door die ruimte heen kunnen, je moet mee kunnen bewegen. Je moet stap voor stap in de ruimte van het schilderij kunnen treden. Het gaat mij nooit om een perspectivische ruimte, ik wil niet dat het schilderij iets anders suggereert dan het fysiek is."

Tentoonstellingen
Publicaties